29 Mayıs 2018 Salı


Kaybolmanın bu kadar güzel olacağını bilmezdim,
Gözlerine bakıncaya denk.
Ahcı deprem gibi,sarsıcı ve bir o kadar yıkıcı,
Hani fırtınalı bir yağmurun altından çıkarya gök kuşağı,
işte sen gökkuşağısın.
Şiddetin ardından onu unutturmaya çalışır renkleriyle.
Bin bir şiir yazdırır huzuruyla.
ve geçmiş bir süre kaybolur.
Taki gökkuşağının renkleri solana denk
ve birden geçmiş serpilir çiçek poleni gibi.
Her biri ayrı bir yere uçuşur.
Toplamak ise imkansızdır artık.
Geçmişin geçmişte kalmayacağını bilerek yoluna devam edersin.
Dikenlerin üstünde yürüyüp gülmeye çalışırsın.
Yağmur yağacaktır tekrar ama bu sefer benliğimi değil,
Günahlarımı götürecektir.

                                                                                                                              Ş.P


23 Mayıs 2018 Çarşamba

İnsanlar menfaatleri için kemiğin peşinde koşan köpeğe dönmüş!
Buğün can dostum elly ile bi masaya oturduk.
Masamıza gelip gidenler oldu,
Masamızdan herkes güzel ayrılıp,
Kendi masasında bizi çekiştirir oldu.
Olayın gidişatına fazla anlam veremedik.
Saatler ilerledikçe anlamıştık büyük bir tezgahın içinde olduğumuzu.
Bunun farkına vardığımızda ceketimizi aldığımız gibi uzaklaştık ordan.
Yalnız kaldık ve anladık ki kimse bize layık değilmiş.
Elly’nin  dediği gibi “insanlar menfaatleri için kemik peşinde koşan köpeğe dönmüş.”

Masamıza buyur ettiğimiz kim varsa hepsi masamızdan gülerek ayrılmıştı.
Sonunda anladık ki İnsanların içinde sakladığı bir yüzleri daha vardı.
Düşündük,istişare ettik,düşüncelerimizi zihinlerimizle birleştirdik ve bir sonuca vardık:
Bir elly ile masamıza yanlış kişileri davet ettik 
 
                                



Eveeet merhaba,
Sözlerin ve kelimelerin tekabül edemiceği şeyleri anlatmakla,anlatmaya çalışmakla geçiyor hayat ve her geçen gün biraz daha kötüye gidiyor gidişat ama ben ısrarla hayalleri yatıyorum masama ve imkanları sunıyorum hepsine,içlerinden bir tanesine bile bir yol belirleyip o yolda yürüyemiyorum.Diyorum ya herşey kötüye gidiyor;yanımdaki adam,karşımdaki kitap,hedeflerimdeki nokta her geçen gün uzaklaşıyor sanki benden.Kitabı açıyorum imkansızlığı açıklıyor sanki bana.
Gitmek istiyor sanki benden o adam.O olmak istediğim kişi benden ısrarla uzaklaşıyor sanki arkasına bile bakmadan.Koşuyorum arkasından,o Farkına varmasada ben koşuyorum peşinden ama diyorum ya ona yetişmişmiyim geridemiyim çok umrumda değil.Bazen ayağım takılıyor düşüyorum.Bazen ensesine yapışıp kendime çekiyorum ama o ne olursa olsun yoluna devam ediyor ne yaptığım pekte.       umrunda değil..        


                                                                                                                                              Serkan Kaya