Yine yalnızlığıma kadeh kaldırmış bir rakı sofrasında başlıyorum sözlerime..

Yalnızlığımın şerefine bi 50 lik sözlemiş ilk kadehi koymuştum tam hayallerimin ortasına,ilk kadeh çabuk bitti tabi 2,3 derken 7 kadehe gelmiş yavaş yavaş sızmaya başlamıştım.Sanki ayağa kalksam yıkılacaktım,biliyorumdum yıkılırsam kalkamazdım.
Mekan kapanmış herkes bir bir mekandan kalkmış,yine yalnız kalmıştım.9 kadehinde sonuna gelmiş ve sonunda dibini görmüştüm hayatın..
Bende kalkmaya yeltenmiş,garsonun elinin hareketi ile ayakta durabilmiştim.Teşekür edip,hesabı bırakıp bende çıktım ordan..

Saat geç olmuş farkına varamamışım.Onun yürüğü yollarda yürüceğime ant içmiştim bu gece ve dönüp dolaşıp o herşeyin başladığı iskelede gittim o gece son durak ora olmalıydı...

Ceketimi omzundan bir çırpıda atıp öylece bakakaldım o güne..

Saat tamı çoktan geçmiş yoldan geçen araba sayısı azalmış,insanlar evlerinde sıcak yatağında huzurlu bir uyku çekiyordu benim yürüdüğüm saatlerde..
Neyseki sabaha karşı evde oldum,olduğum gibi uyuya kalmışım.Güneşin gözüme yansıması ile uyandım yorgun ve bitkin bi halim vardı saatime baktığımda sadece 1 saatlik uykuya dalmış yada aldanmıştım.Uyumak için kendimi zorlamış ama ne yazık ki başaramamıştım..

Yataktan kalktığım gibi yine o iskelede buldum kendimi..
Ceketim yanındada bir not:
''gece gece burda ne işin var bakıyım senin üşütüceksin,ayrılmış olabiliriz ama bu herşeyin bittiğine göstermez.Şu haline bak ceketine bile sahip çıkamamışsın.Kendini toparla bidaha da bu kadar içme''
Buna anlam verememiş,Şaşırmıştım.Etrafıma bi göz gezdirdim ama bi sonuça varamamıştım,''başım çatlıyordu''telefonu aldığım gibi onu aradım bir telesekreter''aradığınız numara geçiçi süre servis dışı''hala olayın gidişatına anlam veremiyor ve başımın ağrısından hiç birşey düşünemiyordum.
Ceketimi kaptığım gibi ayrıldım ordan..

Tam yola çıkmıştım ki telefonum çaldı,bilinmeyen bir numara''merhaba'' derken karşıdakinin konuşurken sesi titriyor zor konuşuyordu..

''Kusura bakmayın rahatsız ettim hanfendinin son isteğinin sizi aramam olduğunu söyledi ve sizi nolursa olsun hep sevdiğini söyledi'' ve telefonu kapattı...

Neden son isteği demişti?
Neden söylerken sesi tityordu?
Neden o aramadı ?
Noluyor?
.
.
.

Anlam veremiyor sorular beynimde her saniye artıyordu,derken ayakklarım boşaldı kalp ritimlerim gereğinden az atmaya başladı ve üşmeye başlamıştım ve olduğum yere yığılmışım...

Gözlerimi açtığımda bütün arkadaşlarım,dostlarım orda nöbet olmuş benim gözümü açmamı bekliyorlar.Gözlerimi açmamla mutluluk göz yaşlarına boğulan birine takıldı gözlerim.Çıktığımda merak etmiş çıktığımda ona neden bu kadar sevindiğini sormuştum''O gece arıyan bendim zorla arattı aramassam kendini asıcağını söyledi için aramak zorunda kaldım'' peki o nerde? ''sizi arattığından sonra odasından kovdu 1saat sonra odasına korkuyla girdiğimde orda yoktu''

Peki nerdeydi?

İşte senelerdir bilmiyorum bütün hastanelere karakollara hatta bütün köprü altlarına baktım ama onu asla bulamadım....




                                                                                              S.K