Bazen uykuları kaçıyor insanın..
Aptallıkları sarmayalınca aklının kafesini
Nefes alacak yeri kalmıyor..
Ruhu kaçak veriyor gizlenmiş bir düşüncenin peşi sıra..
Bir müzik tınlıyor kulağına
Akşamları oluyor en çok..
Bir bebek nasıl mırıldarsa öyle mırıldıyor ay..
Kolları kesik bir suçlu..
Yüreğini kelepçeliyor
Susuyor sabah gecenin iç bakışına..
Bazen bir ninni söylüyor insan..
Soluğunun yettiğince..
Özliyecek kimse kalmıyor..
Düşler ülkesine şöyle bir uğrayıp geçince. .
İklimleri sevmiyor.
Hiç bir gazete manşetine konu olmuyor.
Dans ediyor ve bağlıyor gözlerini.
Eksilmiş ve eskimiş zihinlere belli..
Bazen insan gülümsüyor kadera dikbaş..
Sazını saklıyor geçmişinden .
Tutunuyor özünün yıldızına.
Gökkuşağı çiziyor nefesinden..
Bazen insan seviyor..
Tükenmeyecekcesine..
Geçiyor sonra..
Bir gemi geliyor dalgasıyla savuruyor..
Bir yolcu tutuyor yakasından
Sürüklüyor..
Kayboluyor...
Suskun Adam
S.K
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder